Het apparaat van de vloer op de grond: ontwerp, bouwspecificaties

Begane grond

Als het om een ​​methode gaat vloer apparaten de eerste verdieping van een woonhuis, en u beschikt niet over de nodige kennis om uw eigen mening te vormen, brengen wij u een soort “educatief programma” onder de aandacht over het indelen van vloeren. Er zijn dus twee opties: de eerste – het apparaat van de vloer op de grond, de tweede – op de platen of balken. Als u van plan bent om een ​​huis te bouwen waar u periodiek zult verblijven (een zomerhuis, een jachthuis), en ook als de grond vochtig is en het huis zich in een koude klimaatzone bevindt, is de beste constructieve oplossing om de vloer op de balken te installeren, in andere gevallen verdient het de voorkeur om de vloer rechtstreeks te installeren door bodem. Vloeren op de grond is echt goedkoper dan vloeren die op balken zijn aangebracht (aanzienlijke besparingen op bouw- en warmte-isolerende materialen). Laten we de kenmerken van het apparaat van vloeren op de grond in meer detail bekijken.

Inhoud

• Soorten vloeren op de grond
• Gemalen betonnen apparaat
• Ondergrondse verdieping

• Werkprocedure

 

Soorten vloeren op de grond

Afhankelijk van het doel van de ruimte en het klimaat worden monolithische (beton) vloeren of ondergrondse vloeren aangebracht. De structurele kenmerken van een monolithische vloer zijn ideaal voor een terras, veranda, garage of kelder, en ondergrondse vloeren zijn beter voor woongebouwen. Het apparaat van een monolithische vloer is meerlagig. Overweeg de volgorde van lagen (van onder naar boven).

Gemalen betonnen apparaat

1. Goed ingepakte laag schoon rivierzand (strooisel).
2. Laag van steenslag of geëxpandeerde klei.
3. Ruwe betonnen dekvloer.
4. Hydro-dampremmende laag.
5. Thermische isolatielaag.
6. Fijne cementdekvloer.
7. Vloeren afwerken.

Elke laag heeft zijn eigen functionele doel. Een laag rivierzand, evenals een laag geëxpandeerde klei of steenslag, wordt gebruikt om te voorkomen dat vocht met capillaire middelen de grond binnendringt. De dikte van het zandbed moet minimaal 5 cm zijn. De dikte van de steenslaglaag is 10 cm. Voor een effectievere bescherming tegen vocht wordt aanbevolen om de steenslaglaag te impregneren met bitumen. Op natte gronden mag de tweede laag alleen van puin zijn, geëxpandeerde klei wordt in dit geval niet gebruikt vanwege het vermogen om water op te nemen en op te zwellen. Elke laag wordt tijdens het leggen zorgvuldig gestempeld.

Een ruwe betonnen dekvloer dient als basis voor waterdichting, het moet 6-8 cm dik zijn, het wordt aangebracht op een laag steenslag, vooraf bedekt met een plastic film. De polyethyleenfilm is in dit geval niet waterdicht, maar wordt alleen gebruikt voor technologische doeleinden. Fijn gemalen steen wordt voor beton genomen en zand is noodzakelijkerwijs rivier. In plaats van een ruwe dekvloer kunt u steengruis gebruiken met een vloeibare cementzandmortel, in welk geval geen polyethyleen wordt gebruikt.

Om een ​​waterdampbarrièrelaag te creëren, wordt een dubbele laag plastic folie of dakleer op een ruwe cementdekvloer gelijmd of wordt een bitumenlaag aangebracht. De waterdampbarrièrelaag moet strak over het oppervlak zitten, het is een barrière voor het binnendringen van vocht uit de grond in de bovenste lagen van de cake. Schade aan de dampremmende laag is onaanvaardbaar, omdat dit leidt tot verzadiging van de vloer met vocht, het verschijnen van een onaangename geur, schimmels, schimmel en voortijdig falen van de afgewerkte vloerbedekking.

Om de vloer te isoleren, wordt een laag thermische isolatie gelegd (de dikte van de laag is afhankelijk van de klimaatzone). Geëxpandeerd polystyreen, minerale wol, schuimglas enz. Kan als verwarming worden gebruikt Geëxtrudeerd polystyreenschuim wordt meestal gebruikt als verwarming. Het is een duurzaam materiaal met een lage waterverzadigingscoëfficiënt. In vergelijking met andere soorten isolatie heeft geëxtrudeerd polystyreenschuim een ​​aanzienlijk hogere kniksterkte.

De warmte-isolerende laag is bedekt met een fijne cementdekvloer, die noodzakelijkerwijs is versterkt met een gelast metalen gaas. Voor woningen is het wapeningsnet gemaakt van draad met een diameter van 3 mm en een maaswijdte van 10×10 cm. Voor vloeren waar verhoogde belastingen worden verwacht, bijvoorbeeld in een garage, moet de draad voor het gaas een diameter van 4 mm hebben en de cel moet 5×5 cm zijn, de dekvloer moet gemaakt zijn van beton met steenslagfracties van 10-20 mm. De dikte van de laatste dekvloer in woongebouwen moet minimaal 5 cm zijn, in de garage – 10 cm.

Als wordt uitgegaan van een vloerverwarmingsapparaat (elektrisch of water), wordt tussen de wanden en de dekvloer een laag geschuimd polyurethaan of polyethyleen (1-2 cm) gelegd. Dit wordt gedaan om een ​​thermische opening te creëren tussen de vloer en de muren (als dit niet wordt gedaan, zet de vloer uit wanneer de vloer wordt verwarmd en kunnen er scheuren in de dekvloer ontstaan). Omdat de laatste dekvloer de basis van de vloer is, moet deze gelijkmatig zijn en aangebracht worden over vooraf geïnstalleerde bakens.

Op de voorbereide dekvloer wordt een afgewerkte dekvloer gelegd. Omdat de dekvloer betrouwbaar beschermd is tegen vocht, kan de coating absoluut elke zijn: parket, parket, laminaat, vloerplaat, linoleum, tegels, enz..

Het apparaat van zo’n taart is betrouwbaar, de vloer is goed beschermd tegen vocht en bevriezing, maar is tegelijkertijd duur. Onder mildere klimaten en op droge gronden kan een vereenvoudigde constructie op de begane grond worden gebruikt..

De dikte en haalbaarheid van het apparaat van elke laag hangt af van:

• vanaf de grondwaterstand op de bouwplaats,
• van mechanische belastingen op de vloer,
• of de vloer wordt verwarmd.

Als het grondwaterpeil lager is dan 2 m, kan het strooisel niet worden gebruikt en in plaats van een ruwe dekvloer gietsteengiet met een oplossing. Bij de verwachte significante belastingen (meer dan 200 kg per m2) moet de draad van het wapeningsnet 4 mm zijn, in de andere gevallen – 3 mm.

Er moet aan worden herinnerd dat het goedkoop maken van de taart niet mag leiden tot een verslechtering van de betrouwbaarheid, en vooral niet mag worden bespaard als wordt aangenomen dat er een dure afwerking van hout wordt gebruikt, zoals parket of laminaat.

Betonnen vloeren op de grond hebben onmiskenbare voordelen: het is duurzaam, duurzaam en relatief eenvoudig te vervaardigen. Thermische isolatie is vereist, omdat via de vloer 20% van de warmte van de kamer verloren gaat en beton de vloer niet beschermt tegen de kou van onderaf. Opwarming is ook nodig voor niet-residentiële gebouwen (garages, hangars, schuren).

De hoogte van het vloerniveau ten opzichte van het funderingsniveau hangt af van hoe het was kelder geïsoleerd. Als u alleen de muren isoleert en de vloer onder het bovenste deel van de kelder plaatst, zal de muur op deze plek bevriezen. Als de basis goed is geïsoleerd, kan het vloerniveau lager en hoger zijn dan de bovenkant van de fundering.

Ondergrondse verdieping

De inrichting van de vloer met de ondergrond zorgt voor de aanwezigheid van een luchtspleet tussen de vloer en het bodemoppervlak (om direct contact van de bodem met de vloer te voorkomen). Dit ontwerp is geschikt in gebieden met een hoge bodemvochtigheid (als de grondwaterdiepte minder dan 2 meter is), en ook wanneer het huis zich in een koude klimaatzone bevindt, of wanneer de vloer wordt geïnstalleerd in een huis waar periodiek wordt verwarmd (huisjes, jachthutten).

Bij het plaatsen van dergelijke vloeren moet het maaiveld 10-15 cm onder het vloerniveau liggen, wat erg belangrijk is. Een vergroting van de luchtruimte tussen de fundering en de vloer leidt tot warmteverlies, en bij een verkleining (als de hoogte van de ondergrond minder is dan de aangegeven indicatoren), zal de ventilatie aanzienlijk verslechteren.

Bodem wordt als volgt voorbereid:

• De bovenste plantlaag wordt verwijderd, er wordt een grondlaag op zijn plaats gelegd, die bij morsen met water wordt geramd zodat een laag van 15-20 cm hoog wordt verkregen.

• Strooi er grind of steenslag bovenop en ram het voorzichtig.

• Op de verkregen basis wordt een kalkhoudende steenslagsamenstelling aangebracht (deze kan worden vervangen door bouwafval, slakken, steenslag).

Het ontwerp van de begane grond kan variëren afhankelijk van de kenmerken van de grond. Tussen bulkgrond en steenslagsubstraat, wanneer de grond een hoge luchtvochtigheid heeft, is extra waterdichting vereist, bestaande uit twee lagen dakbedekkingsmateriaal, een plastic film of een laag klei.

Werkprocedure

Allereerst worden bakstenen kolommen geïnstalleerd. Bij het leggen van bakstenen kolommen voor boomstammen wordt rekening gehouden met de blootstelling aan de vereiste afstand – 0,7-1 m ertussen. Voor de constructie van steunen wordt verbrande rode baksteen gebruikt (silicaatsteen of kunststeen kan niet worden gebruikt). De kolommen zijn rond de omtrek geïnstalleerd en bedekt met dakbedekkingsmateriaal voor waterdichting, bovenop de isolatie moeten 3 cm dikke houten staven behandeld met een antisepticum worden bevestigd.

De volgende fase is het leggen van vertragingen. Boomstammen zijn gemaakt van helften van boomstammen, het is ook wenselijk om ze te behandelen met een antisepticum. Gewrichten van vertragingen moeten zich boven de palen bevinden. De juiste locatie van de extreme vertragingen is op een afstand van 2-3 cm van de muren. De horizontale positie van de vertragingen wordt gecontroleerd door het niveau; voor de voering worden staven van verschillende diktes behandeld met een antisepticum gebruikt. Bij het leggen van stammen is horizontale ruwheid tot 3 mm toegestaan.

De vloer op de stammen kan structureel verschillen van de geschreven versie: het is mogelijk om metalen buizen te gebruiken in plaats van kolommen van gebakken baksteen, of de tochtvloer kan een frame hebben gemaakt van antiseptische planken die op de rand zijn geplaatst.

Op de boomstammen wordt een vloerplaat gelegd, die met spijkers wordt bevestigd. De planken moeten stevig tegen elkaar worden gedrukt. Indien nodig, kunt u een dubbele houten vloer maken, eerst een tochtlaag van onbekantrechte planken leggen, vervolgens een waterdichte laag en een afwerkingslaag van de vloerplaat.

 

Er is goede ventilatie nodig voor de ondergrond, waarvoor in tegenovergestelde hoeken van de vloer 10×10 cm ventilatieramen worden gemaakt, die zijn afgesloten met roosters, en in de kelder zijn er speciale ventilatieproducten, minimaal twee voor elke kamer in huis.