Hoe de site en het huis te beschermen tegen overstromingen: we installeren dakbedekking en oppervlakteafvoer
Hoe de site en het huis te redden van overstromingen
Waterafvoer van de site is de belangrijkste maatregel om de stabiliteit van de fundering van het huis te behouden. Het afvoersysteem voorkomt erosie van de aarde, handhaaft de integriteit van het wegdek en verlengt de levensduur van beton en straatstenen. Daarom creëren ijverige eigenaren een volledig assortiment apparaten om neerslag uit het territorium van het perceel, de effecten van sneeuwsmelting en dichtbij gelegen grondwater te verwijderen. Laten we eens kijken welke functies worden uitgevoerd door een oppervlaktedrainagesysteem en andere typen.
Inhoud
- Drainagetaken
- Dakbedekkingssystemen: uiterlijk en werkingsprincipe
- Afvoer van neerslag en smeltende sneeuw van de site: opties voor oppervlaktedrainage
- Lineaire afvoersystemen voor vlak terrein
- Puntensystemen: lokaliseer overstromingen in specifieke delen van de site
- Diepteafvoer voor hoge grondwatergebieden
Drainagetaken
Bij het organiseren van een systeem voor het verwijderen van water van een locatie, moeten verschillende systemen worden gebruikt, omdat ze elkaar aanvullen en het probleem van overstromingen oplossen.
- Drainage van het dak beschermt het gebouw zelf tegen vernietiging en verzakking van de fundering.
- Oppervlaktesystemen lossen het probleem op van het terugtrekken van neerslag van de hele site.
- Diepe afwatering bestrijdt het verhoogde niveau van bodemvocht dat de oorzaak is van nabijgelegen grondwater.
Dakbedekkingssystemen: uiterlijk en werkingsprincipe
Omdat het huis eerder wordt gebouwd dan dat het land wordt aangelegd, is het vooral de bedoeling het te beschermen tegen regen. Deze functie zorgt voor de afvoer vanaf het dak. Het is een systeem van dakgoten onder het dak, waarin water naar beneden stroomt. Aan het einde van de goot begint een buis waardoor de afvoeren worden afgevoerd naar een stormopvang, die onderdeel uitmaakt van het oppervlaktewaterafvoersysteem. Hoe complexer de dakconstructie, hoe groter het aantal dakgoten en buizen zal moeten worden gemonteerd.
Op elk uiterste punt van het dak is een buis gemonteerd die water van de goten naar de regenwaterinlaat voert
Afgewerkte constructies zijn gemaakt van kunststof, koper, geverfd of gegalvaniseerd metaal, evenals metaal met polymeercoating. De goedkoopste afvoer is gemaakt van gegalvaniseerd staal, maar als het vaak wordt ontdaan van ijs en ijspegels, raakt de verzinking snel beschadigd. De koperen versie is het meest duurzaam, maar ook erg duur. Het wordt alleen compleet gemonteerd met hetzelfde type dak. Gebruik in nieuwe gebouwen meestal plastic dakgoten en buizen. Ze zijn niet bang voor corrosie, gemakkelijker te installeren, lichter dan metaal en fabrikanten geven een levensduur van minimaal 10 jaar. Op sommige soorten coatings, bijvoorbeeld gordelroos, wordt metaal helemaal niet gebruikt, omdat het kan worden beschadigd door minerale spaanders, die tijdens neerslag van het oppervlak van de coating worden afgewassen.
Meestal wordt het systeem buiten gemonteerd, maar als het gebouw zich in een koude klimaatzone bevindt, waar afvoeren in leidingen of goten kunnen bevriezen, is het raadzaam om een intern afvoersysteem te installeren. Het bestaat uit waterinlaten, stijgbuizen, regenpijpen en een externe uitlaat.
In het interne afvoersysteem blijft alleen de uitlaat over, waardoor water uit het huis stroomt, en de stijgbuizen en leidingen bevinden zich in het gebouw
Afvoer van neerslag en smeltende sneeuw van de site: opties voor oppervlaktedrainage
Na de bouw van alle gebouwen is het tijd om water van het aardoppervlak te verwijderen. Dit is nodig om te voorkomen dat de planten na de regen niet stagneren in het gebied van de plas, geen wateroverlast ervaren en tijdens zware regenval de waterstromen de fundering en paden niet wassen, waardoor bodemdaling ontstaat. Hiervoor wordt een oppervlakte-drainagesysteem aangelegd, dat de meest ‘overstroomde’ plekken van de site beslaat.
In het stadium van het ontwerp van het landschap van de site, na voltooiing van de bouw van gebouwen, wordt een oppervlakteafvoer gecreëerd
Er zijn twee soorten oppervlaktesystemen die beter geïntegreerd kunnen worden gelegd.
Lineaire afvoersystemen voor vlak terrein
Als het huisje zich op een vlak terrein bevindt, waar tijdens regen het water niet naar specifieke plaatsen stroomt, omdat er geen helling is, is de enige manier om overvocht te elimineren een lineair drainagesysteem. Het is een systeem van trays, bedekt met roosters en verspreid over de hele site. Roosters dienen als bescherming tegen grote brokstukken, maar belemmeren de doorgang van sediment in de structuur niet.
De trays worden in de uitgegraven sleuven gelegd, zodat ze onder een lichte helling naar de plaats van de watertoevoer gaan. De hellingshoek moet ongeveer 5 ° per meter lengte zijn. Graaf hiervoor greppels met een helling of koop afvoerkanalen waarin de gewenste hellingshoek al is voorzien.
Om te begrijpen of u een vooroordeel had geraden bij het graven van greppels, moet u, voordat u de trays installeert, water door de goten laten lopen, inclusief de waterslang op volle capaciteit. Als de stroming ongehinderd naar de regenwaterinlaat loopt, is de helling voldoende. In geval van watervertragingen, op plaatsen met langzame afvoer, moet de hellingshoek worden vergroot. Het aantal afwateringskernen is afhankelijk van de samenstelling van de grond. Hoe meer klei erin, hoe vaker het de moeite waard is om een greppel te graven.
Om het hoofdspoor ter plaatse te beschermen, worden waterinlaatbakken op de zijkanten van de coating gelegd. Een dergelijke wegdrainage helpt om wateroverlast van zandbodems en grond onder tegels en beton te voorkomen. Een natte ondergrond wordt instabiel en kan onder de wielen van zwaar materieel “zwemmen”. De hoofdcoating zal dus barsten.
Betonnen weggoot langs het tegelpad beschermt de basis tegen zwelling
Puntensystemen: lokaliseer overstromingen in specifieke delen van de site
Puntafvoeren worden beschouwd als de eenvoudigste optie om overtollig water te verwijderen van een locatie die alleen tijdens overstromingen of hevige regenval aan overstromingen lijdt. De rest van de tijd verlaat het water zelf de aarde vanwege de natuurlijke helling van het gebied.
Dit ontwerp is een waterinlaat die graaft in de probleemgebieden van de site, waar plassen lang staan na regen. Deze omvatten: het uiteinde van de dakafvoerpijp, de veranda en de hoofdingang. Meer specifiek kunt u de locatie van de waterinlaat na de regen bepalen, waarbij u de meest overstroomde gebieden met haringen opmerkt.
Puntafvoeren plaatsen op plaatsen met de sterkste waterstromen
Het water dat in de afvoer is terechtgekomen, kan zich ophopen in speciaal begraven containers, zodat het later kan worden gebruikt voor tuinbehoeften, of kan worden afgevoerd naar het riool van de storm.
Een type puntontwerp is een drainageafvoer. Het heeft een tweedelige vorm en speelt de rol van een filter voor binnenkomende regen. Al het afval blijft in het eerste compartiment en vanaf het tweede gaan schone afvoeren in het riool of rechtstreeks in de grond via drainagetanks. Periodiek kunnen de eigenaren de afvoer schoonmaken, zodat het puin het vertrek van neerslag niet belemmert. Dit ontwerp biedt ook een val voor onaangename geuren, zodat er bij de afvoer geen geur van stilstaand, moeraswater zal zijn.
Diepteafvoer voor hoge grondwatergebieden
Het tweede probleem dat het land overspoelt, is hoog grondwater. Tijdens het smelten in de lente stijgt het waterpeil zo sterk dat de grond een maand lang verandert in een eindeloos moeras. Deze modus wordt gehandhaafd door zeldzame planten. Daarom hebben de eigenaren, die zoveel geluk hebben met de locatie van het huisje, geen andere keuze dan een diepe afwatering te creëren.
- Goot diepte
Allereerst wordt bepaald op welke diepte drainagebuizen worden aangelegd. Er wordt rekening gehouden met de samenstelling van de grond en de mate van bevriezing van de grond in uw omgeving. Drainage moet onder het vriespunt worden gecreëerd, zodat het resterende water niet in de leidingen bevriest en ze niet scheurt. Als klei het belangrijkste bestanddeel van de grond is, graven sloten op een diepte van ongeveer 70 cm, op leem – 80 cm, op zandgrond – een meter en dieper.
- Locatie van waterinlaat
Bij het graven van sloten ontstaat noodzakelijkerwijs een bias richting de watertoevoer (7 cm per meter). Een plaats voor het inzamelen van afval bevindt zich meestal aan de grens van de locatie. Je kunt een speciale put maken van een grote begraven tank. In dit geval heeft u in de zomer altijd het bezonken water voor irrigatie bij de hand. De eenvoudigere optie is om het uiteinde van de buis uit de locatie in het wegregenwater te brengen.
- Selectie afvoerpijp
Voor diepe afvoer worden geperforeerde kunststof buizen aangeschaft. Om te voorkomen dat gaten verstopt raken met zand en ander puin, worden de buizen omwikkeld met geotextiel en als extra filter wordt grindbedding gemaakt in de greppels. Sommige fabrikanten wikkelen buizen in fabrieken meteen in filtervezels..
De grindaanvulling van de buis houdt groot puin tegen, terwijl het geotextiel klein is
- Sloten graven
Het meest effectieve systeem wordt erkend als een systeem van sloten die zijn gegraven volgens het visgraatpatroon. Het vertegenwoordigt één centrale grote greppel, van waaruit de laterale opzij gaan (als takken). Grondwater stroomt via takken naar de centrale schakel, en van daaruit komt het terecht in de waterinlaat of daarbuiten.
Belangrijk! Diepteafvoer wordt aangelegd na voltooiing van de hoofdconstructie, zodat deze niet per ongeluk wordt verpletterd door zwaar materieel.
Als het hele drainagesysteem doordacht en correct is geïnstalleerd, vergeten de eigenaren de overstromingen van de kelders, de verzakking van de grond onder de fundering en zullen tuingewassen minder snel last hebben van schimmelinfecties.