Voor eigenaren van particuliere huizen, huisjes, waaraan een persoonlijk perceel grenst, is een knip-, scheer- of maaimechanisme een essentieel item. Begrijp hoe u een grasmaaier kiest, ze moeten er zeker van zijn. De keuze van dergelijke mechanismen is vrij breed, het werkingsprincipe varieert. Alvorens over te gaan tot specifieke aanbevelingen, is het logisch om stil te staan bij classificatiepunten.
Inhoud
- Instructies voor het kiezen van een maaier
- Wat gebeurt er met deze techniek
- Elektrische grasmaaiers: voor- en nadelen
- Benzine grasmaaiers: positief en negatief
- Wat te kiezen: elektrische of benzine-unit
Wat gebeurt er met deze techniek
Om de stormachtige tuin- en cottage-vegetatie op orde te brengen, worden niet al te gecompliceerde soorten mechanische en draadloze gereedschappen gebruikt, evenals eigen gas-gazonwielconstructies: benzine en elektrisch. De meest eenvoudige, handmatige zijn onder meer elektrische trimmers (gebruikt om vislijnen te knippen op plaatsen die afgelegen en ontoegankelijk zijn, onder bomen) en zeisen (ontworpen om grote onregelmatige gebieden met dik onkruid en klitten door vislijnen en messen te snijden).
De trimmer is milieuvriendelijk, lichtgewicht en snel van begrip. Hij maait goed waar de grasmaaier niet draait, werkt stil en overwint regelmatig een oppervlakkig reliëf. Je kunt niet langs het vochtige veld lopen (tenslotte een elektrisch apparaat) en het vermogen is klein (de ‘extreme’ getallen zijn 250 en 1300 W). Hij laat niet ver van huis gaan: de lengte van het verlengsnoer bepaalt de zaak. Er is een batterijoptie, deze is zwaarder. Motokosa is duidelijk productiever, handiger in gebruik. Scheert niet alleen gras, maar ook kleine rietstruiken. Het werkt lang, maar heeft tanken (olie) nodig, het maakt veel lawaai en trilt. Niet iedereen zal er mee omgaan.
De benzinetrimmer is handig voor het verwerken van “achterstraten” en platforms onder bomen
Gedeeltelijk hebben we de vraag al beantwoord hoe je een grasmaaier kiest – het is fijn om een van de beschreven apparaten (trimmer-motocosa) op de boerderij te hebben: voor heuvelachtige en afgelegen plaatsen. Hun voordelen: lage kosten, eenvoud, mobiliteit. Maar voor een groot vlak gebied heb je nog steeds een steviger gereedschap nodig, dat lijkt op een kar op wielen – de grasmaaier zelf. Geen van de modellen zal gras tot aan de taille nemen, maar het zal een relatief snelle verwerking van een site van behoorlijke omvang opleveren. Het blijft alleen om het type motor van dergelijke speciale apparatuur te bepalen: het zal elektrisch of benzine zijn. We zullen ze afzonderlijk beschrijven.
Elektrische grasmaaiers: voor- en nadelen
Een elektrisch apparaat met een complexe constructie op wielen is krachtiger dan de hierboven beschreven handmatige varianten van lichtgewicht landbouwmachines (900-1800 W). Het kan vrij lang functioneren, zonder moeite beheerd (een vrouw, een oudere zal zonder problemen “gehoorzamen”). Het is milieuvriendelijk, laat een rij gelijk, snijdt nauwkeurig planten, op een hoogte van 20 tot 75 mm. Meestal uitgerust met een grasvanger. Het kan echter alleen op een vlakke ondergrond bewegen en is machteloos tegen hoog gras. De kabellengte zal een afschrikmiddel zijn: de maaier zal niet meer dan 20 meter van de stroombron weg kunnen bewegen. Een nat gazon zonder rubberen laarzen is over het algemeen gevaarlijk om te maaien.
Onder elektrische grasmaaiers worden vrij krachtige modellen gevonden
Benzine grasmaaiers: positief en negatief
Dit zijn krachtige apparaten (binnen 5-7 pk = 250 W) en daardoor productiever. Ze bestrijken een groot gebied perfect, betrouwbaarder en wendbaarder dan elektrische (geen draden). Autonomie is van uitstekende kwaliteit, maar het geroezemoes met draaiende motor is zodanig dat je soms een koptelefoon nodig hebt (om je gehoor niet te verliezen). Ze worden vaak zelfs opgenomen. De ‘machine’ zelf weegt veel, hij eet ook veel dure brandstof, maar hij kan meer dan een uur achter elkaar werken – alleen om op tijd olie toe te voegen. Er zijn modellen met een twee- en viertaktmotor. Het is technisch moeilijker te onderhouden dan een elektrische eenheid, het is duur, het creëert een wolk van uitlaatgassen, maar het is in staat 10 acres en meer te “maaien”.
Motokosa bespaart brandstof, maar doet uitstekend werk
Wat te kiezen: elektrische of benzine-unit
Bij het kiezen van een grasmaaier ten gunste van een benzine- of elektrische optie, moet men rekening houden met criteria zoals vermogen-geluid-prestatie-veiligheid en niet te vergeten de beschikbaarheid, het gewicht, de manoeuvreerbaarheid en de servicecondities van beide soorten maaiers. Voor zeer grote gebieden is een benzinemotor beter: hij is krachtiger en gaat langer mee. Maar de prijzen voor zo’n ‘product’ zijn hoger, en niet iedereen zal snel een ‘paard’ onder de knie krijgen. Zo’n zelfrijdende kar en een jonge struik, en een boomscheut zal het snijden. De werkbreedte is indrukwekkend (van 37 tot 53 cm). Maar de fascinatie voor zware modellen zit vol problemen: hun bereidheid om de strijd aan te gaan met de stenen eindigt met de kromming van de schacht, messen – en revisie.
In tegenstelling tot ‘sterke mannen’ op gas, hebben meer ‘delicate’ elektrische maai-apparaten niet alleen problemen met stenen – ze zullen ook in de war raken door een onafgewerkt hondenbeen. Nadat hij een obstakel is tegengekomen, stopt de maaier en slaat af. Maar de messen en bussen blijven intact. De steen zal niet lang worden gegooid en het proces zal doorgaan. In dit opzicht is de techniek minder indrukwekkend winstgevender: minder vaak mislukt deze. En zo’n apparaat heeft geen speciale bediening nodig: het heeft geen olie-benzine nodig. Dit is ‘bij de hand’ voor diegenen die niet graag met apparatuur rotzooien of er slecht thuis in zijn. Welnu, het feit dat het huidige apparaat “lichtgewicht” is in vergelijking met een superzware benzinemotor en zonder druk ontvouwt, geeft mensen fysiek zwakke toegang tot het knipproces.
Krachtige grasmaaiers op wielen zijn goed voor het hanteren van grote, vlakke oppervlakken
Wat betreft veiligheid (zowel een persoon als zijn “assistent”) zijn de opties ongeveer gelijk. Wat beter is: gasdampen inademen, afslaan van het gebrul van de motor, of bang zijn voor elektrische schokken bij nat weer of per ongeluk “botsen” met het snoer – het is aan jou. Uiteindelijk zullen rubberen schoenen dergelijk ongemak verlichten. Veel meer ongemak zorgt ervoor dat het monster elke 15-20 minuten oververhit raakt, daarom moet u het maaien onderbreken. Het tempo dwaalt af, het duurt langer om te maaien. Bovendien is de lengte van het koord beschamend. Een verlengsnoer kopen is duur: de kit “maaier + automatisering + kabel” is bijna gelijk aan een benzineapparaat voor een prijs. Er is iets om over na te denken..
Wanneer u echter beslist welke elektrische grasmaaier u moet kiezen – naast een benzinemotor, kan een systeem met een bovenliggende motor een goede verdediging zijn: in dit geval reageert het niet op nat gras en wordt elektrisch letsel praktisch geëlimineerd. Het is nu duidelijk waarom veel krachtigere modellen (400-1500 W) worden geproduceerd met de topaansluiting. Voor een relatief vlak, geschild kiezelperceel van een tuin-gazon-gazon van 5 hectare, zal een dergelijke overname waarschijnlijk een verstandige optie zijn. Overigens onderscheiden twee typen aandrijvingen zich in een benzine-unit: voor en achter. De voorkant maakt het rijden gemakkelijker: het is gemakkelijker om rond te draaien met de motor aan. Het is waar dat als het gras nat is, de auto slipt, moet worden geduwd. De versie met achterwielaandrijving slipt niet, maar in bochten moet je de aandrijving uitschakelen.
Algemene criteria voor modelselectie
Stel je deze situatie eens voor: je hebt het probleem al bepaald met het type techniek voor het knippen en trimmen van de stelen – het blijft de beslissing om een specifiek monster van je toekomstige “assistent” te kiezen. In dit stadium, ongeacht welke grasmaaier u besluit te kiezen – benzine of elektrisch – zal het nuttig zijn om de extra functies en kenmerken die beide lijnen gemeen hebben op te roepen. We noemen de meest typische van hen:
- type grasvanger;
- mulchen;
- wiel probleem;
- case materiaal;
- motor.
Dure batterijmodellen doen structureel denken aan elektrische modellen, maar ze zijn veel mobieler
De grasvanger is handig als je in de finale geen zin hebt om te knoeien met het gemaaide en verspreide gras (of het stoort). Zo’n apparaat laat een schoon, net gazon achter, maar het gras moet periodiek uit een zachte of harde bak worden gelost. Zacht (mesh, stof) is handig omdat het gemakkelijk is om de mate van vulling te volgen: de zak wordt zwaarder en stopt een opgeblazen gevoel. Het is onmogelijk om de vulling van vaste stof te traceren. De stofoptie heeft ook nadelen: het verstopt snel, vooral als het gras nat is. Het resultaat is dat je het net moet wassen of stofzuigen.
Met mulchen (slijpen) kunt u de snede niet verwijderen, waardoor er een “kleinigheidje” overblijft voor het voeren. De operatie is alleen zinvol als het gras droog is. In het tegenovergestelde geval brengen dergelijke acties niet alleen voordelen, maar zelfs schade toe: het grasgedeelte plakt aan elkaar – en brokken liggen op de grond, waardoor de groei van verse scheuten wordt belemmerd. De droge laag kan ook niet constant worden achtergelaten – dit eindigt met de groei van zogenaamde “viltgras” op de grond. Het gazon wordt zo rommelig dat er vervolgens gekamd moet worden. Het is geweldig als er een zijwaartse uitbarsting is: dit schept de voorwaarden voor obkoski-bermen.
Krachtige grasmaaiers op wielen zijn goed voor het hanteren van grote, vlakke oppervlakken
De breedte van de wielen en hun diameter zijn direct gerelateerd aan het vermogen om hoog gras te vangen, de snelheid van doorgang en de diepte van de sporen die zijn achtergelaten. Hoe breder het wiel, hoe minder het gras vastloopt. Hoe groter de diameter, hoe beter het apparaat geschikt is voor het maaien van “hoge struikgewas”. Hoe indrukwekkender de breedte van de grip, hoe sneller je door het hele gedeelte kunt gaan. Eigenlijk hangt de snelheid direct af van het vermogen en de eigenschappen van de motor. Het is overduidelijk dat merkmotoren beter werken en er zijn geen complicaties met reserveonderdelen daarvoor. Wat betreft het materiaal van de behuizing, er bestaat geen twijfel over: elk metalen “pak” is duurzamer dan plastic.
Om het bovenstaande samen te vatten, herinneren we ons:
- het ontwerp van de maaier wordt bepaald door het terrein en de conditie van de gemaaide groene afdekking;
- de maaier wordt geselecteerd afhankelijk van het gebied dat moet worden verwerkt, fysieke en materiële mogelijkheden;
- elk model is effectief als er bij de keuze rekening wordt gehouden met de criteria en de tool correct wordt gebruikt.
