Aardlus – apparaat, berekening en installatie van het aardingssysteem voor een landhuis

Aardlus

Dankzij de ontwikkeling van technologie hebben elektrische apparaten met meerdere stroombronnen onze huizen overspoeld. Een leven zonder koelkast, wasmachine, magnetron, inductiekookplaat is moeilijk voor te stellen – we gebruiken dit allemaal elke dag. Vergeet niet dat elektrische apparaten voor ons een gevaar vormen bij overtreding van hun isolatie. Daarom is het noodzakelijk om de aardlus voor het hele huis uit te rusten, waardoor u uzelf en de apparaten beschermt tegen defecten aan de behuizing.

Inhoud

• Waarom heb je een aardlus nodig?
• Aardlusapparaat
• Hoe een berekening te maken
• Aardlus: circuit
• Ground loop constructie

 

Waarom heb je een aardlus nodig?

Spreken in een droge technische taal, aarding impliceert een elektrische verbinding met de grond (aarde) van niet-geleidende onderdelen van elektrische installaties, opzettelijk gemaakt. Tegelijkertijd krijgen deze onderdelen van elektrische apparaten geen stroom in normale toestand, maar kunnen eronder staan. De reden kan een schending van isolatie zijn, inclusief.

Om het in een eenvoudiger toegankelijke taal uit te leggen, zullen we de cursus natuurkunde van de school moeten terugroepen. Zoals we ons herinneren, neigt de stroom naar de minste weerstand te stromen. Als de isolatie van onder spanning staande delen van apparaten wordt verbroken, zal de stroom zoeken naar de plaats waar de weerstand het laagst is. Er is dus een storing op de behuizing van het apparaat. Met andere woorden, de metalen behuizing staat live. Naast het feit dat dit de werking van het apparaat zelf kan verstoren of zelfs kan breken, als iemand op het moment dat hij het oppervlak van het lichaam aanraakt, een elektrische schok krijgt.

De aardlus is nodig zodat de stroom wordt verdeeld tussen de persoon en het aardingsapparaat in omgekeerde verhouding tot hun weerstand. Aangezien de weerstand van het menselijk lichaam vele malen groter zal zijn dan de weerstand van het aardingscircuit, zal de maximaal toelaatbare stroom er doorheen gaan en de rest zal naar de aarde gaan. We komen op een heel belangrijk punt: het uitvoeren van het circuit doe-het-zelf aarding, het is noodzakelijk om het zo te maken dat de weerstand minimaal acceptabel is.

Aardlusapparaat

Meestal wordt aarding uitgevoerd met metalen staven – elektroden die in de grond zijn begraven en bovenaan met elkaar zijn verbonden door een strip of staaf. Dit ontwerp is met een kabel of dezelfde metalen strip verbonden met de huisbewaker..

Bovendien hangt de diepte van de locatie van de elektroden af ​​van de verzadiging van de grond met water. Hoe hoger het grondwater, hoe minder diepte nodig is..

De afstand tot het huis moet minimaal 1 m bedragen, maar niet meer dan 10 m.

De aardingscontour van een privéwoning wordt uitgevoerd met staven, die een stalen hoek kunnen zijn, fittingen met een gladde structuur, een buis, een I-balk. De dwarsdoorsnede van de elektroden moet meer dan 1,5 cm2 zijn en de vorm moet handig zijn om de grond in te rijden.

De staven zijn gerangschikt in een rij of in de vorm van een geometrische figuur: driehoek, vierkant, rechthoek. Het hangt af van het installatiegemak van de structuur en het gebied dat kan worden gebruikt. Een optie voor contourapparatuur rond de omtrek van het gebouw is ook mogelijk. Maar de meest voorkomende is nog steeds de driehoekige grondlus. Aan de bovenkant van de figuur worden elektroden aangedreven, die met elkaar zijn verbonden door een stalen strip.

Belangrijk! De aardlus moet altijd onder de vriesgrond liggen.

Met andere woorden, aarden kan met geïmproviseerd materiaal. Maar het is mogelijk om een ​​kant-en-klare kit aan te schaffen om de aardlus te regelen. Het bevat staven – verkoperde elektroden, 1 m lang, verbonden door een schroefdraadverbinding. Dergelijke kits zijn niet goedkoop, maar vereenvoudigen de taak aanzienlijk en zijn duurzaam in gebruik..

Hoe een berekening te maken

Natuurlijk kan aarding empirisch worden gedaan. Bijvoorbeeld om de waterdiepte te bepalen, om zich terug te trekken uit het huis tot de optimale afstand en om een ​​driehoekige contour aan te brengen. Las de elektroden aan elkaar en meet de weerstand van de resulterende structuur. Als het te groot blijkt te zijn, verdiep dan nog extra elektroden, bevestig ze aan de vorige en meet opnieuw. En zo, totdat het meetresultaat aan de eisen voldoet.

Deskundigen raden ten zeerste aan dat alle noodzakelijke berekeningen worden gemaakt voordat de grondlus wordt gemaakt. Bepaal het aantal verticale aardingselektroden dat nodig is en de lengte van de verbindingsstrip, afhankelijk van de weerstand van de grond.

Eerst moet u de weerstand van één verticale aardelektrode – elektrode bepalen.

Waar,

R0 is de weerstand van één elektrode, Ohm;

Req – equivalente aardweerstand, Ohm * m;

L is de lengte van de elektrode, m;

d is de diameter van de elektrode, mm;

T is de afstand van het midden van de elektrode tot het aardoppervlak, m.

 

De waarde van bodemweerstand kan uit de tabel worden gehaald, maar als de grond heterogeen is, dan

 

Waar,

Ψ – seizoensgebonden klimaatcoëfficiënt;

P1, P2 – bodemweerstand (1 – bovenste laag, 2 – onderste laag), Ohm * m;

H– dikte van de bovenste grondlaag, m;

t is de diepte waarop de elektrode verstopt is, m (sleufdiepte);

Als u geen rekening houdt met de weerstand van de horizontale aardelektrode, vindt u het aantal elektroden met de formule:

Waar,

n0 is het aantal elektroden;

Rн– genormaliseerde aardingsweerstand, gebaseerd op PTEEP.

We bepalen de huidige weerstand van de horizontale aardelektrode volgens de formule:

Waar,

Lg – de lengte van de aardelektrode;

b– breedte van de aardelektrode;

ψ – seizoenscoëfficiënt van de horizontale aardelektrode;

ɳГ – vraagcoëfficiënt van horizontale aardingsgeleiders.

De lengte van de aardelektrode is als volgt:

Waar,

a is de afstand tussen de elektroden.

De weerstand van de verticale elektroden, rekening houdend met de horizontale aardelektrode:

Het totale aantal verticale aardelektroden is gelijk aan:

Waar,

.в – vraagfactor van verticale aardgeleiders.

Een indicator genaamd “gebruiksfactor” toont het effect van stromen op elkaar, afhankelijk van de locatie van de verticale elektroden. Als de elektroden parallel zijn aangesloten, beïnvloeden de stromen die erdoor stromen elkaar. Hoe kleiner de afstand tussen de elektroden, hoe groter de algehele weerstand van het circuit..

Als het aantal aardgeleiders dat is verkregen met de laatste formule niet geheel is, rond het dan af naar het dichtstbijzijnde gehele getal.

Aardlus: circuit

Nadat alle berekeningen zijn gemaakt, kiezen we een handige plaats voor de locatie van de grondlus. We bepalen welk cijfer de elektroden zullen plaatsen. Vervolgens tekenen we een aardlusdiagram waarbij rekening wordt gehouden met het type materiaal dat wordt gebruikt. Zorg ervoor dat u aangeeft wat er voor de elektroden en voor de verbindingsstrip is gebruikt, hun lengte en diameter, diepte.

Dit alles zal niet alleen nuttig zijn voor ons gemak van installatie en voor de toekomst, maar ook om een ​​paspoort voor de grondlus te krijgen. Wanneer het installatiewerk is voltooid en de weerstand van het circuit is gemeten, zullen energiebeheerders die moeten worden uitgenodigd alle benodigde documentatie voor de aardlus afgeven en onderschrijven. Dit is natuurlijk als alles correct is gedaan..

Ground loop constructie

Installatie van de grondlus kan het beste worden gestart in het warme seizoen. Het wordt dus gemakkelijker om grondwerk uit te voeren en aardingsweerstand te meten. Dan is het betrouwbaarder om te zien op welke diepte grondwater ligt.

Overweeg de optie om de aardlus in de vorm van een driehoek te plaatsen:

1. We hebben al een plaats gekozen. Daarom graven we een greppel met een diepte van 0,7 m tot 1 m (onder het vriespunt), een breedte van 0,5 – 0,7 m. De lijnen moeten een driehoek vormen met een zijde waarvan de lengte werd bepaald tijdens de berekeningen.
2. Vanuit een van de hoeken van de driehoek graven we een greppel richting het energieschild.
3. Bij de hoekpunten van de driehoek rijden we in aardelektroden. Wat we hiervoor precies zullen gebruiken, is het noodzakelijk om te beslissen in het stadium van berekeningen. Stel dat het een stalen hoek is van 50 * 50 mm. Als de dichtheid van de grond u niet toestaat om de staven eenvoudigweg te verstoppen, moet u putten boren.
4. We verdiepen de staven zodat ze boven de grond uitsteken. Als we nog putten moesten boren, plaats er dan hoeken in en vul met aarde gemengd met zout.
5. We nemen een stalen strip van 40 * 5 mm en lassen aan de elektroden en vormen een contour in de vorm van een driehoek. Vervolgens leiden we van een van hen een strip naar de stroomkast.
6. We bevestigen de strip aan de aardingsdraad of het vermogensschild met een bout met een diameter van 10 mm. In dit geval moet de bout aan de strip worden gelast.
7. In dit stadium controleren we de weerstand van de aardlus met een ohmmeter. Dit apparaat is niet goedkoop, het heeft geen zin om het te kopen. Het is beter om medewerkers van energiebeheer uit te nodigen om metingen te doen en het paspoort van de grondlus in te vullen. De weerstand moet minder zijn dan vereist. Zo niet, dan moet u extra elektroden aansturen.
8. Als de weerstand voldoende bleek, vullen we de greppel met homogene grond zonder bouwpuin en steenslag.

Belangrijk! Bij verder gebruik bij abnormaal droog weer is het raadzaam om de aardlus van de slang water te geven om de weerstand te verminderen.

Alle werkzaamheden met betrekking tot de berekeningen en installatie van de aardingslus kunnen worden toevertrouwd aan professionals met meer ervaring. Dit helpt tijd en zenuwen te besparen. Maar als je geneigd bent om alles met je eigen handen te doen, ga ervoor. Jouw creatie zal jou en je familie beschermen.