Steeds meer, meer en meer en met toenemende geometrische vooruitgang, gaan mensen weg van het stijve stereotype dat het zomerhuisje een plaats is voor zware arbeid. Nu je buiten de stad reist, is het modieus om tijd te besteden aan het kijken naar de sterren en de natuur, een kopje warme thee drinken op een koude avond of een glas koel bier drinken op een warme dag met een grote groep vrienden. De ideale plek voor al deze gezellige activiteiten is het terras op het platteland. Als de financiën het niet toestaan om arbeiders in te huren voor de bouw ervan, maakt het niet uit, omdat het heel gemakkelijk is om het zelf te doen.
Inhoud
- Waar hebben we mee te maken
- Optie één – de lichtste
- Optie twee – gemiddelde moeilijkheidsgraad
- Optie drie – bewerkelijk
Waar hebben we mee te maken
Heel vaak verwarren mensen concepten en begrijpen ze niet volledig wat ze precies gaan bouwen op hun huisperceel. Of het wordt een veranda, of een prieel, of het beruchte terras. Het gewicht van deze gebouwen van elkaar onderscheiden is heel eenvoudig. Zo hebben landelijke terrassen de volgende kenmerken:
- missie – een comfortabele locatie creëren voor inactief tijdverdrijf;
- bijna nooit uitgevoerd in de vorm van een kamer afgesloten van straatruimte;
- niet noodzakelijk gemaakt in de vorm van een uitbreiding van het hoofdgebouw, het kan ook een apart gebouw zijn.
- het grootste deel is de site, extra en volledig optionele onderdelen – de fundering, het dak, de reling.
- maten zijn niet beperkt, het kan een oppervlakte hebben van ongeveer drie vierkante meter, en meer dan dertig.
- accommodatie in het bijgebouw – niet alleen bij de ingang van het huis, maar op elke geschikte plaats kan het zelfs het hele gebouw rond de omtrek rondlopen.
In tegenstelling tot zo’n uitbouw is de veranda volledig gesloten. Het kan ook worden gebruikt voor ontspanning, maar is grotendeels gemaakt om de gang te verwarmen. Een deel van de koude lucht blijft buiten de muren van de veranda en het andere deel wordt binnenin verwarmd, waardoor de entree goed wordt beschermd. Het prieel is bijna altijd begiftigd met beperkende zijden en is nooit een vast onderdeel aan het huis..
Optie één – de lichtste
Het plannen van een terras kan het beste vooraf worden gedaan, zelfs in het stadium van het ontwikkelen van tekeningen van het huis zelf. Hierdoor dient het dak van het gebouw zelf als luifel over het terrein
Op de bovenstaande foto is het terras in het land bijna gelijk gemaakt met het aardoppervlak. En voor de vervaardiging ervan werden gewone straatstenen gebruikt. Het patroon kan naar wens worden gekozen. Het is noodzakelijk om zo’n terras in het land met je eigen handen te doen volgens het volgende schema.
- We meten de oppervlakte van het toekomstige gebouw. Het is raadzaam om haringen rond de omtrek te plaatsen die niet buiten de randen van de omtrek mogen komen.
- We graven het land uit de site en verdiepen ongeveer 15 (maximaal 20) cm.
- Maak de site waterpas met behulp van het constructieniveau. Als je wilt, kun je het oppervlak een beetje schuin maken, letterlijk een paar graden (gebruikt bij afwezigheid van een luifel). Dus tijdens regen vormen zich geen plassen op het oppervlak, al het water stroomt van nature naar beneden.
- We vullen de gegraven inkeping in met steenslag. De dikte van de laag is ongeveer 5-7 cm.
- De volgende stap is het zorgvuldig verdichten van de dijk. Dit doen zonder speciale apparatuur is moeilijk, maar mogelijk. We nemen oude platen of platen spaanplaat, leggen ze uit over het hele oppervlak en drukken erop met de lading. U kunt alles gebruiken wat u maar wilt: zakken met bouwafval, zand, cement of bakstenen. Na een dag verwijderen we alles en gaan door met werken.
- Giet een laag zand over het puin, de dikte is 7-10 cm, maar het kan een beetje in plus gaan (afhankelijk van de dikte van de tegel die je kiest).
- Vervolgens brengen we weer de volgende dijk waterpas en bevochtigen deze zorgvuldig. Het is onmogelijk om gewoon water uit een slang te spuiten, anders zullen er putjes ontstaan. Een tuinsproeier past hiervoor goed. Vervolgens leggen we de tegels.
Optie twee – gemiddelde moeilijkheidsgraad
U kunt een gecombineerd type terras creëren. Een klein deel ervan kan onder het dak van het huis worden geplaatst en de rest is open. De foto toont een voorbeeld van de envelopversie van het terras: gebouwd langs de hele muur van het huis en gaat de hoek om
Overweeg een foto van landelijke terrassen, die zijn gemaakt van hout. Ze hebben grondiger onderhoud nodig: jaarlijks schilderen of vernissen, inspectie op beschadigde of verrotte elementen, tijdige vervanging ervan, enz. We beschouwen een open terras in het land als volgt.
- Houten haringen met een lengte van 20-30 cm worden over het gehele oppervlak verwerkt met bitumineuze mastiek. Dit wordt gedaan om de elementen te beschermen tegen rotten, omdat ze zich direct in de grond bevinden.
- De verwerkte elementen worden in de grond gedreven, zodat er zelfs rijen worden gevormd (een stap ertussen is 40-50 cm).
- Bij de uitstekende toppen van de palen worden houten stammen gelegd, die ook met mastiek worden verwerkt. Bevestig de vertragingen met schroeven aan de palen.
- Langs de omtrek (randen van de site) worden met vernis verwerkte blokken gelegd en ook gemonteerd met zelftappende schroeven.
- De holtes tussen de rijen vertragingen zijn gevuld met grind. De hoogte van de dijk moet zodanig zijn dat er ongeveer 2-3 cm overblijft tot de rand van de lag.
- Planken worden van bovenaf genaaid loodrecht op elkaar geplaatste rijen. Voor het leggen moeten ze worden behandeld met antiseptica en daarna – met vernis.
Optie drie – bewerkelijk
Bij het bouwen van een terras op een verhoging (hoge fundering of helling van het landschap), is het noodzakelijk om de site uit te rusten met beperkende elementen – leuningen. Dit is vooral belangrijk als er jonge kinderen in huis zijn.
De complexiteit van de implementatie hangt samen met de plaatsing van meerdere kratten. Omdat het ontwerp slechts op een paar steunpilaren rust en het gemeenschappelijke platform in de lucht “hangt”, is het noodzakelijk om te werken aan de kracht van het hele apparaat. Het werk gaat dus in deze volgorde.
- Afhankelijk van de totale oppervlakte van de constructie wordt het vereiste aantal ondersteuningsposten berekend. Het is wenselijk dat er voor elke vierkante meter één steun is (in dit geval 4 stuks).
- Op de plaatsen van de pilaren scheuren we de uitsparingen uit, die twee keer de diameter zijn van de toekomstige steun. Giet de betonoplossing op het grindkussen dat op de bodem van de put is gelegd.
- Na betonverharding bouwen we op deze sites steunen van gewone baksteen.
- Om niet wijzer te zijn met bevestigingsmiddelen, maken we alleen in het bovenste deel van de steun een doorgaande opening in het midden van het metselwerk. De breedte is gelijk aan de breedte van de balk, die dan daar wordt geplaatst. Het wordt in de uitsparing bevestigd met dezelfde mortel van cement en zand..
- Nadat we de staven parallel aan elkaar hebben gelegd, van de ene steun naar de andere, beginnen we met het maken van de eerste kist. Loodrecht op de twee hoofdblokken leggen we de balken in stappen van 40 cm.
- Bovenop de eerste kist wordt een tweede, die uit drie vertragingen bestaat, gelegd. Twee ervan zijn rond de randen geplaatst, een in het midden. Het leggen gebeurt opnieuw loodrecht op de vorige rij.
- Het laatste derde krat is gemonteerd op drie gelegde lags. Het proces is vergelijkbaar met dat beschreven in de vijfde alinea..
- Nadat de coating is genaaid van correct behandelde planken. Beëindigt het bouwproces van het vernissen van een houten oppervlak.
Indien gewenst, kunt u de gebieden van zelfgemaakte terrassen aanvullen met extra elementen: lage zijkanten of leuningen. Op houten constructies kunnen kleine gaatjes worden gemaakt waarin metalen roosters worden gestoken. Ze spelen de rol van drainage. Maar meestal zijn platforms uitgerust met luifels, luifels en volledige daken..
