Hoe te aarden in een privéhuis – regels en tips voor onafhankelijke artiesten
Hoe te aarden in een privéwoning
Elektriciteit wordt door ons al lang als vanzelfsprekend ervaren. Dit voordeel van beschaving, bekend van kinds af aan, biedt een hoop kansen en we accepteren de voordelen graag. De meesten van ons geven niet om de opstelling en principes van het elektriciteitsnet, we zijn best tevreden met de rol van een eenvoudige consument. Als een bewoner van een hoog gebouw met zo’n begrip van het probleem kan wegkomen, moet de eigenaar van een privéwoning rekening houden met alle kenmerken van het aanbrengen van elektrische bedrading en aarding in het bijzonder. Overweeg vandaag hoe u in een privéwoning kunt aarden.
Inhoud
- Aardingsschakelaars, natuurlijk of kunstmatig
- Werkorder
- Basis apparaatregels
Aarding is noodzakelijk voor bescherming. Tijdens de werking van sommige elektrische apparaten wordt een elektrisch potentiaal opgewekt op hun geleidende behuizing, soms tot 100 of meer volt, het is onmogelijk om de mogelijkheid van deze spanning uit te sluiten of het optreden ervan te voorkomen (elk geval is speciaal, afhankelijk van de kenmerken van het apparaat). Als het huis is aangesloten op een driefasige voeding en elektrische apparaten in de buurt zijn aangesloten op verschillende fasen, dan is het waarschijnlijk dat de potentiaalverschilindicator enkele honderden volt zal bereiken, wat een ernstig levensgevaar is in geval van contact met dergelijke apparaten. Daarom moeten, in overeenstemming met de moderne normen voor een veilige werking, alle elektrische apparaten in een privéwoning (koelkast, wasmachine, elektrisch fornuis, ketel, enz.) Worden aangesloten op een beschermend aardingssysteem, waarna het potentieel door de aardingsgeleider naar de grond gaat.
Het aardingsapparaat in een privéwoning zorgt voor de aanwezigheid van een aardingsgeleider en een geleider die daaruit is gelegd naar het elektrische ingangspaneel. De aardingsschakelaar is een geleidend onderdeel in direct elektrisch contact met de grond.
Aardingsschakelaars, natuurlijk of kunstmatig
Natuurlijke aarding kan elke metalen structuur zijn die contact maakt met de grond, bijvoorbeeld metalen buizen van ondergrondse waterleidingen, metalen (behalve aluminium) schalen van gepantserde kabels die in de grond zijn gelegd, constructies van gewapend beton.
Het is verboden om gasleidingen, centrale verwarming en rioolbuizen te gebruiken, evenals leidingen met explosieve en brandbare stoffen als aardingsgeleiders..
In overeenstemming met de PUE-normen kan aarding van elektrische installaties tot 1 kV worden uitgevoerd met natuurlijke aardgeleiders, als hun weerstand of contactspanning met de installatiekast de toegestane waarden niet overschrijdt. De mogelijkheid om dergelijke aardingsgeleiders te gebruiken, moet worden bepaald door middel van geschikte berekeningen. Bij gebrek aan of onmogelijkheid om natuurlijke aardingsgeleiders te gebruiken, wordt de aardingsinrichting in een woonhuis uitgevoerd met kunstmatige aardingsgeleiders, die onafhankelijk kunnen worden gemaakt. Het is toegestaan om stalen, gegalvaniseerde of koperen aardelektroden te gebruiken met een rond, rechthoekig, hoekig buisprofiel, het belangrijkste is dat ze niet mogen worden geverfd of een andere isolerende coating mogen hebben.
Aardingsschema van een privéwoning
Aardingsschakelaars kunnen verticaal of horizontaal in de grond worden geplaatst op een diepte onder het vriesniveau van de grond, de verbinding van aardingselektroden met elkaar wordt alleen uitgevoerd door lassen, boutverbinding is verboden vanwege de mogelijkheid van oxidatie. De keuze van de optimale methode van aardingsapparaat hangt af van de aard van de grond op de site, die hieronder wordt besproken aardingscircuit Een privéwoning is de gemakkelijkste en meest betrouwbare optie. Voordat u met de werkzaamheden begint, moet u metingen uitvoeren, de elektrische weerstand van de grond berekenen, een werkproject opstellen en vervolgens op basis van de verkregen gegevens de lengte van de aardelektroden en de hoeveelheid gebruikte materialen berekenen.
Werkorder
Op een afstand van 5-10 m van het huis, niet ver van het ingangsschakelbord, moet een greppel worden gegraven, ongeveer een halve meter diep (de diepte van de greppel kan groter zijn, afhankelijk van de vriesparameters van de grond), waarbij een gelijkzijdige driehoek wordt herhaald met 1 elektrodelengte 1 in elk hoekpunt 5 – 3 m (de lengte van de elektroden hangt af van de weerstand van de grond), de elektroden kunnen ook lineair worden geplaatst, maar in ieder geval mag de afstand tussen hen niet minder zijn dan hun lengte. Als elektroden kunt u stalen staven gebruiken (de minimale diameter van een ronde staaf is 16 mm), metalen hoeken en profielen (de minimaal toegestane dwarsdoorsnede van een rechthoekig en hoekprofiel is 100 mm, met een wanddikte van 4 mm of meer) en stalen buizen (minimale diameter 32 mm bij wanddikte vanaf 3,5 mm).
Om het rijden in de grond te vergemakkelijken, zijn de uiteinden van de elektroden geslepen
Om het aandrijven van de elektroden te vergemakkelijken, is het noodzakelijk om hun uiteinden te slijpen; in vaste bodems is boren vereist. Na het aandrijven van de elektroden worden ze onderling verbonden door lassen met een metalen strip (doorsnedeoppervlak vanaf 48 mm2, dikte vanaf 4 mm). Dezelfde strip wordt gebruikt als een geleider die van de aardelektrode naar de hoofdaardbus van het ingangsverdeelbord leidt, de plaats van binnenkomst in het gebouw wordt aangegeven door het bijbehorende teken.
Aardingsverbinding naar de aardingsbus van het elektrische ingangspaneel
Na het verlaten van de grond wordt een geleider aan de strip bevestigd met behulp van een boutverbinding, die deze verbindt met de hoofdaardingsbus van het elektrische ingangspaneel. Als geleider wordt een koperen (doorsnede van minimaal 10 mm2), aluminium (minimaal 16 mm2) of stalen (minimaal 75 mm2) draad gebruikt. De hoofdaardingsbus moet van koper of staal zijn (gebruik van een aluminium bus is niet toegestaan), kan zich in het schakelbord bevinden of afzonderlijk daarvan, op een plaats die gemakkelijk toegankelijk is voor onderhoud.
In het geval van plaatsing in het invoerapparaat wordt de PE-bus gebruikt omdat deze, indien afzonderlijk geplaatst, de doorsnede van de grondbus niet kleiner mag zijn dan de doorsnede PE van de geleider van de toevoerlijn. Er moet ook voor worden gezorgd dat de op de bus aangesloten geleiders worden losgekoppeld.
Aansluiting van aardelektroden met een metalen strip
Na voltooiing van het werk moeten alle greppels worden bedekt met homogene grond, bij voorkeur met een kleine hoeveelheid stenen. Het is noodzakelijk om de weerstand van het aardingscircuit te meten, de indicator mag niet hoger zijn dan 4 ohm. Aardingsbedrading in het huis is samen gelegd met kettingen van stopcontacten en elektrische apparaten, het verlichtingsnetwerk heeft geen aarding nodig.
Basis apparaatregels
- In het geval dat er een grote kans op corrosie is, is het raadzaam om aardgeleiders met een grote doorsnede te gebruiken of om aardgeleiders met een galvanische coating te gebruiken.
- Het is belangrijk om rekening te houden met de verhoogde weerstand van aardingsmaterialen als gevolg van corrosie..
- De plaatsing van aardgeleiders op plaatsen waar de aarde onder invloed van warmtepijpleidingen is uitgedroogd.
- De plaatsingsdiepte van de elektrode moet onder het vriesniveau van de grond liggen.
- De afstand tussen de elektroden moet hun lengte overschrijden.
- De diameter of doorsnede van de elektroden moet voldoen aan de eisen van de PUE.
- De verbinding van de elektroden met elkaar mag alleen worden uitgevoerd door lassen.
- De weerstand van het hele aardingssysteem mag niet meer zijn dan 4 ohm.
Informatie over het maken van aarding in een privéwoning zal ongetwijfeld slechts een algemeen idee geven van een serieus en verantwoordelijk proces. In ieder geval vereist het werk passende kwalificaties.